TANER AY | KARAR
Halit Özboyacı ile bir Arkadaş Z. Özger evrakı olan ‘Merhaba Canım’ sinemasını izleme imkânını ararken tanıştım. Telefonda sohbet ederken bir yandan da ‘Yansıma’ ve ‘Soyut’ dergilerindeki şiirlerini anımsamaya çalışıyordum. 60’ların ikinci yarısı ile 70’lerin birinci yarısı içinde İzmir’den epey âlâ şâirler çıkmıştı. Özkan Mert, Emin Ersoy, Seçkin Sarıyatı, Refik Durbaş, Hüseyin Peker, İzzet Göldeli, Halit Özboyacı, Levent Atalay, Ali Özpalanlar ve Tuncer Gönen aklıma gelen birinci isimler.
Özboyacı uzun yıllar hiç bir mecmuada görünmedi, fakat onunki güya ‘gidişine uygun olmayan bir küskünlük’ üzereydi. Haklıymışım. Şâir doğan daima şâir kalır, ‘gitmemişse şayet dönmesi kolaydır’, eninde sonunda bir gün kesinlikle biriktirdiği sesiyle bir daha okuruyla buluşur. Yakın vakitte Akatalpa ve Üvercinka mecmualarında bir daha yazmaya başladığını öğrendiğimde epey sevindim ancak salgın niçiniyle o mecmualara ulaşamadım. Benim kabahatim, ‘Sevda Kesiği’ ve ‘Postacılar Sırdaş Değil’ isimli kitâblarının yayımlandığını epeyce geç öğrenmem oldu. Geçtiğimiz günlerde Klaros Yayınları’ndan çıkan ‘Yağmur Suyu Leke Tutmaz’ ise yaman bir sürpriz olarak karşıma çıktı.
Özboyacı’nın şiirleriyle kurduğu dünyanın nüfusunu tahminen bilmeyebilir, lakin ‘Yağmur Suyu Leke Tutmaz’ı kim okursa, o nüfusun bir bir artacağına emînim. Bütün şiirleri severek okudum. Lakin ‘Babamın Yastık Altı Notları’nın rûhumu hayli acıttığını söyleyebilirim. Bu yüzden dönüp dönüp, bir daha okuyorum. Her şeyin ticârîleştiği şu günlerde, düzgün şiir okumak isteyen herkese ‘Yağmur Suyu Leke Tutmaz’ı tavsiye ederim.
1966’DAN BERİ EDEBİYATIN MUTFAĞINDA
Özboyacı, “İstanbul’un tüm geceleri/benim kasabamın karanlığı etmez” diye tanımladığı Kula doğumlu. çok mâcerâlı bir üniversite ömrü var, 1966’dan itibârense Yordam, Soyut, Yansıma, Yeni Gerçek ve Yeni Sanat mecmualarında yazıyor. daha sonra ‘unutuldu’. Memleketler arası nakliyat yapmış, ihracatla uğraşmış, devlette üst seviye nazaranvlerde bulunmuş. Onun Altay Spor Kulübü ile ilişkisiniyse şimdilik öbür bir yazıya bırakıyorum. Bu yıl Harika Lig’de Fenerbahçe haricinde, Adana Demirspor ve Altay üzere fazlaca sevdiğim gruplar da olacağı için, Özboyacı ile hayli konuşacağız üzere.
POTMODERN BİR HABİL-KABİL KISSASI
‘Postmodern bir Habil-Kabil hikâyesi’ olarak nitelendirilen roman, darbe periyotlarında Atatürk heykelleri yaparak zenginleşen bir adamın oğlu olan Barbaros Karadeniz başta olmak üzere enteresan karakterlerin hikayesinin kesiştiği bir politik tansiyon romanı. Müellif Ünlü romanda, düzgünlükle berbatlığın kadim savaşını bir daha yorumladığı bir Habil-Kabil hikayesi anlatıyor. Yaşam-ölüm, aşk-sanat, kahramanlık-ihanet, adalet-güç, birey-devlet çatışması üzere kıymetli temaları derin bir hayal gücü ve çarpıcı imgelerle işliyor. Sahi Kitap etiketiyle yayımlanan Kabil’in Torunu, ruhsal, toplumsal ve politik tansiyon ögelerini ironiyle birleştiren bir kurmaca şöleni.
Halit Özboyacı ile bir Arkadaş Z. Özger evrakı olan ‘Merhaba Canım’ sinemasını izleme imkânını ararken tanıştım. Telefonda sohbet ederken bir yandan da ‘Yansıma’ ve ‘Soyut’ dergilerindeki şiirlerini anımsamaya çalışıyordum. 60’ların ikinci yarısı ile 70’lerin birinci yarısı içinde İzmir’den epey âlâ şâirler çıkmıştı. Özkan Mert, Emin Ersoy, Seçkin Sarıyatı, Refik Durbaş, Hüseyin Peker, İzzet Göldeli, Halit Özboyacı, Levent Atalay, Ali Özpalanlar ve Tuncer Gönen aklıma gelen birinci isimler.
Özboyacı uzun yıllar hiç bir mecmuada görünmedi, fakat onunki güya ‘gidişine uygun olmayan bir küskünlük’ üzereydi. Haklıymışım. Şâir doğan daima şâir kalır, ‘gitmemişse şayet dönmesi kolaydır’, eninde sonunda bir gün kesinlikle biriktirdiği sesiyle bir daha okuruyla buluşur. Yakın vakitte Akatalpa ve Üvercinka mecmualarında bir daha yazmaya başladığını öğrendiğimde epey sevindim ancak salgın niçiniyle o mecmualara ulaşamadım. Benim kabahatim, ‘Sevda Kesiği’ ve ‘Postacılar Sırdaş Değil’ isimli kitâblarının yayımlandığını epeyce geç öğrenmem oldu. Geçtiğimiz günlerde Klaros Yayınları’ndan çıkan ‘Yağmur Suyu Leke Tutmaz’ ise yaman bir sürpriz olarak karşıma çıktı.
Özboyacı’nın şiirleriyle kurduğu dünyanın nüfusunu tahminen bilmeyebilir, lakin ‘Yağmur Suyu Leke Tutmaz’ı kim okursa, o nüfusun bir bir artacağına emînim. Bütün şiirleri severek okudum. Lakin ‘Babamın Yastık Altı Notları’nın rûhumu hayli acıttığını söyleyebilirim. Bu yüzden dönüp dönüp, bir daha okuyorum. Her şeyin ticârîleştiği şu günlerde, düzgün şiir okumak isteyen herkese ‘Yağmur Suyu Leke Tutmaz’ı tavsiye ederim.
1966’DAN BERİ EDEBİYATIN MUTFAĞINDA
Özboyacı, “İstanbul’un tüm geceleri/benim kasabamın karanlığı etmez” diye tanımladığı Kula doğumlu. çok mâcerâlı bir üniversite ömrü var, 1966’dan itibârense Yordam, Soyut, Yansıma, Yeni Gerçek ve Yeni Sanat mecmualarında yazıyor. daha sonra ‘unutuldu’. Memleketler arası nakliyat yapmış, ihracatla uğraşmış, devlette üst seviye nazaranvlerde bulunmuş. Onun Altay Spor Kulübü ile ilişkisiniyse şimdilik öbür bir yazıya bırakıyorum. Bu yıl Harika Lig’de Fenerbahçe haricinde, Adana Demirspor ve Altay üzere fazlaca sevdiğim gruplar da olacağı için, Özboyacı ile hayli konuşacağız üzere.
POTMODERN BİR HABİL-KABİL KISSASI
‘Postmodern bir Habil-Kabil hikâyesi’ olarak nitelendirilen roman, darbe periyotlarında Atatürk heykelleri yaparak zenginleşen bir adamın oğlu olan Barbaros Karadeniz başta olmak üzere enteresan karakterlerin hikayesinin kesiştiği bir politik tansiyon romanı. Müellif Ünlü romanda, düzgünlükle berbatlığın kadim savaşını bir daha yorumladığı bir Habil-Kabil hikayesi anlatıyor. Yaşam-ölüm, aşk-sanat, kahramanlık-ihanet, adalet-güç, birey-devlet çatışması üzere kıymetli temaları derin bir hayal gücü ve çarpıcı imgelerle işliyor. Sahi Kitap etiketiyle yayımlanan Kabil’in Torunu, ruhsal, toplumsal ve politik tansiyon ögelerini ironiyle birleştiren bir kurmaca şöleni.