CizmeliKedi
New member
Son periyotlarda hem küçük yaşlardaki öğrenciler tıpkı vakitte ergenlik periyodundaki öğrenciler için sorun haline gelen akran zorbalığını önlemek ismine okul, aile ve öğretmen iş birliğinde tahliller üretilmesi gerekiyor.
Her 7 öğrenciden biri akran zorbalığı yaşıyor
Çocuklar içindeki ruhsal, fizikî, toplumsal ve sözel hücumların akran zorbalığı olarak kabul edildiğini söyleyen psikologların araştırması kararı, okul hayatı boyunca ortalama her 7 öğrenciden birinin akran zorbalığı yaşadığını belirlendi.
Aile ortasındaki zayıf irtibatın ve olumsuz etraf faktörlerinin bireyde saldırgan davranışlara sebep olduğunu vurgulayan Ruhsal Danışman Barış Sezgin, çocuğu akran zorbalığına maruz kalan ailelere ve uygulayan öğrencilerin ailelerine yönelik tekliflerde bulundu:
Çocuğunuz akran zorbalığına maruz kalıyorsa neler yapmalısınız?
1) Hassas ve sakin olun:
Zorbalığa maruz kalmış çocuk, biroldukça olumsuz duyguyu bir ortada yaşar. bu biçimde bir durumda ebeveyn ve öğretmenlerin, öğrenciyi hassas bir tutumla dinlemeleri ve ferdi tahliller üretmeleri gerekir. Şiddet karşısında ailenin soğukkanlılığını muhafazası da değerlidir. Zira ailenin duygusal yansıları, çocuğun da reaksiyonlarını belirleyecektir. Anne-babanın olay karşısında fazla reaksiyon göstermesi çocuğun utanmasına yol açabilir.
2) Çocuklarınızla irtibat kurarken dikkat edin:
Çocuklarınızı dinlerken kurduğunuz cümlelerin yaşadıkları üzüntüyü, utancı ya da endişeyi daha fazla artırmaması epey değerli. Çocukların hislerine odaklanan ‘Çok zorlanmış olmalısın!’ üzere cümleler kullanabilirsiniz. Bu cümle hem çocukların yaşadığı zorluğu anlayabildiğinizi gösteriyor tıpkı vakitte çocukları yaşadıklarını daha fazla anlatmak konusunda cesaretlendiriyor.
2) Hakkını aramayı öğrenmeli:
Zorbalığa uğrayan çocuğunuz için yapacaklarınız, ona bütün ömrü boyunca haksızlık karşısında takınacağı tavrı öğretecektir. Olayın bütün idaresini üstünüze alır, görüşmeleri siz yaparsanız çocuğunuzun kendini savunmayı öğrenmesini engellersiniz. Çocuğunuza okul hiyerarşisi ortasında kendi hakkını aramayı ve tahlil üretmeyi öğretmelisiniz. Ayrıyeten çocuk, öğretmenlerinden de yardım isteyebileceğini bilmelidir.
3) Zorbalık uygulayan haklıdır algısı:
Küçük çocuklar, kendilerine zorbalık uygulayan çocukların daha kuvvetli, bilgili ya da beğenilen çocuklar olduğunu düşünme eğilimindedir. Çocuklarınıza zorbalık uygulayan kişinin daha kuvvetli ya da haklı değil yalnızca daha saldırgan ve haksız olduğunu anlatmanız kıymetlidir.
4)Eşitlik teriminin altını çizmelisiniz:
Çocuğunuza, zorbalık yapan kişinin ondan hiç bir farkının olmadığı anlatmalısınız.
5)Sana vurana sen de vur:
Çocuklarımız kendini muhafazayı, savunmayı ve hakkını aramayı öğrenmeli. Lakin ‘kendini korumak’ diğerine ziyan vermek değildir. ‘Sana vurana sen de vur’ tavsiyesi yanlıştır. Çocuklar fizikî zorbalık ile karşılaştığında uygulaması gereken üç temel strateji vardır. Öncelikle öğrenci kendini korumalıdır. daha sonrasında ise bölgeden uzaklaşarak inançlı bir alan bulmalı ve öğretmeninden yardım istemelidir.
Her 7 öğrenciden biri akran zorbalığı yaşıyor
Çocuklar içindeki ruhsal, fizikî, toplumsal ve sözel hücumların akran zorbalığı olarak kabul edildiğini söyleyen psikologların araştırması kararı, okul hayatı boyunca ortalama her 7 öğrenciden birinin akran zorbalığı yaşadığını belirlendi.
Aile ortasındaki zayıf irtibatın ve olumsuz etraf faktörlerinin bireyde saldırgan davranışlara sebep olduğunu vurgulayan Ruhsal Danışman Barış Sezgin, çocuğu akran zorbalığına maruz kalan ailelere ve uygulayan öğrencilerin ailelerine yönelik tekliflerde bulundu:
Çocuğunuz akran zorbalığına maruz kalıyorsa neler yapmalısınız?
1) Hassas ve sakin olun:
Zorbalığa maruz kalmış çocuk, biroldukça olumsuz duyguyu bir ortada yaşar. bu biçimde bir durumda ebeveyn ve öğretmenlerin, öğrenciyi hassas bir tutumla dinlemeleri ve ferdi tahliller üretmeleri gerekir. Şiddet karşısında ailenin soğukkanlılığını muhafazası da değerlidir. Zira ailenin duygusal yansıları, çocuğun da reaksiyonlarını belirleyecektir. Anne-babanın olay karşısında fazla reaksiyon göstermesi çocuğun utanmasına yol açabilir.
2) Çocuklarınızla irtibat kurarken dikkat edin:
Çocuklarınızı dinlerken kurduğunuz cümlelerin yaşadıkları üzüntüyü, utancı ya da endişeyi daha fazla artırmaması epey değerli. Çocukların hislerine odaklanan ‘Çok zorlanmış olmalısın!’ üzere cümleler kullanabilirsiniz. Bu cümle hem çocukların yaşadığı zorluğu anlayabildiğinizi gösteriyor tıpkı vakitte çocukları yaşadıklarını daha fazla anlatmak konusunda cesaretlendiriyor.
2) Hakkını aramayı öğrenmeli:
Zorbalığa uğrayan çocuğunuz için yapacaklarınız, ona bütün ömrü boyunca haksızlık karşısında takınacağı tavrı öğretecektir. Olayın bütün idaresini üstünüze alır, görüşmeleri siz yaparsanız çocuğunuzun kendini savunmayı öğrenmesini engellersiniz. Çocuğunuza okul hiyerarşisi ortasında kendi hakkını aramayı ve tahlil üretmeyi öğretmelisiniz. Ayrıyeten çocuk, öğretmenlerinden de yardım isteyebileceğini bilmelidir.
3) Zorbalık uygulayan haklıdır algısı:
Küçük çocuklar, kendilerine zorbalık uygulayan çocukların daha kuvvetli, bilgili ya da beğenilen çocuklar olduğunu düşünme eğilimindedir. Çocuklarınıza zorbalık uygulayan kişinin daha kuvvetli ya da haklı değil yalnızca daha saldırgan ve haksız olduğunu anlatmanız kıymetlidir.
4)Eşitlik teriminin altını çizmelisiniz:
Çocuğunuza, zorbalık yapan kişinin ondan hiç bir farkının olmadığı anlatmalısınız.
5)Sana vurana sen de vur:
Çocuklarımız kendini muhafazayı, savunmayı ve hakkını aramayı öğrenmeli. Lakin ‘kendini korumak’ diğerine ziyan vermek değildir. ‘Sana vurana sen de vur’ tavsiyesi yanlıştır. Çocuklar fizikî zorbalık ile karşılaştığında uygulaması gereken üç temel strateji vardır. Öncelikle öğrenci kendini korumalıdır. daha sonrasında ise bölgeden uzaklaşarak inançlı bir alan bulmalı ve öğretmeninden yardım istemelidir.