Falcon
New member
Şanlıurfalı 13 yaşındaki hentbolcu Merve Akpınar, yaşadıklarını anlatırken gözyaşlarına boğuldu. Merve Akpınar, “Sen kızsın, şort giyemezsin, adamların yanında oynayamazsın diyerek daima beni dışladılar. bu biçimde kendime bir yemin ettim. ‘Köyümdeki kız çocuklarının mukadderatını değiştireceğim’ diye” dedi.
Toprak alana çizdikleri çizgilerle öğretmenleri Bayram Kaplan öncülüğünde hentbol oynayan Şanlıurfa Konuklu İmam Hatip Ortaokulu öğrencisi 13 yaşındaki Merve Akpınar, Hentbol Federasyonu’nun davetlisi olarak Ankara’ya geldi. Yaşadığı zorlukları gözyaşları ile anlatar Merve Akpınar, Demirören Haber Ajansı’na (DHA) açıklamalarda bulundu.
Hentbola başlamak için epey çalıştığını belirten Merve Akpınar, “Ben 5’inci sınıfta başlamak istedim lakin başkalarına nazaran daha güçsüzdüm, yetersizdim. bu biçimdelarda bir arkadaşımı epey kıskanıyordum, ‘o yapıyorsa ben niçin yapamayayım’ diye düşünüyordum. 6’ncı sınıfta hırslandım ve çabalayarak bu yere kadar geldim. Bayram hoca da beni seçti, hayli teşekkür ediyorum” diye konuştu.
Spora birinci başladığında etrafındaki şahıslar tarafınca yadırgandığını lisana getiren 13 yaşındaki sportmen kelamlarını şöyleki sürdürdü:
“İlk başladığımda sen kızsın, şort giyemezsin, adamların yanında oynayamazsın diyerek beni dışladılar. daha sonra ben de ‘hayır ben niye oynamayayım’ dedim. bu biçimde kendime bir yemin ettim. ‘Köyümdeki kız çocuklarının bahtını değiştireceğim’ diye. Hem kendim çalışacağım, hem kendi mesleğimi yapacağım birebir vakitte spora devam edeceğim ki onların o ön yargılarını yıkayım. Ondan daima spora devam ettim, hiç bırakmayı da düşünmüyorum.”
Merve Akpınar, turnuvalara giderken kitap okuduğunu en son okuduğu kitabın da Anna Karanina olduğunu belirterek, “Kitap okumayı daha hayli seviyorum. Kitap okurken vakit daha çabuk geçiyor bana. Bir de otobüsle filan geliyoruz, insanın midesi bulanıyor. Ondan ben daima kitap okumayı istiyorum. Okuyunca da aslına bakarsanız zevk alıyorum. Oraya gidene kadar da esasen kitap elimde olduğu için hiç sıkılmıyorum” biçiminde konuştu.
Köyde kendisine reaksiyon gösterenlerin artık olumlu yorumlar yaptığını lisana getiren Merve, “Hepsi sen epey uygun olmuşsun diyor. Benim başarımı görüp kendi çocuklarını da yönlendirmek istediler lakin başaramadılar. Bak elalemin kızı gidiyor geziyor, sen burada boş boş dolaşıyorsun, o senden daha başarılı olacak diyorlar” dedi.
Toprak alandan daha sonra bir hentbol salonunda idman yapmanın keyfini yaşayan Merve Akpınar, “Buradaki saha epey yeterli. Orada toprak ayağımıza giriyordu. Ter şelale üzere üstümüzden akıyordu. Burada örneğin Şanlıurfa’ya göre hiç terlemiyoruz. Biz şu içlikleri orada hayatta giyemezdik. Burası gölge orada ise kızgın güneş bizi yakıyordu. Burası hiç o denli değil, serin hoş. Burası tahtadan, ahşaptan filan yapılma. Orası kumdandı. Hayır hiç yıldırmadı. Buraya gelebilmek için oraya katlanmam lazımdı. Ben de katlandım” sözlerini kullandı.
Merve, maksatları ve hayallerinden bahsederek, kelamlarını şu biçimde tamamladı:
“Buradan ağabeyime ve babama da teşekkür ediyorum, onlar bana fazlaca takviye verdi. İnşallah onların dayanağını boşa çıkarmam. Onlara, kendime, ülkeme layık bir atlet olurum. Benim hayalim 3 şey. Birincisi beyin cerrahi olmak, ikincisi hoş bir atlet olmak, üçüncüsü ise polis olmak.”
Kaynak: Fanatik
Merve’nin yaşadıklarını anlatırken gözyaşlarına boğulduğu o anlar:
Toprak alana çizdikleri çizgilerle öğretmenleri Bayram Kaplan öncülüğünde hentbol oynayan Şanlıurfa Konuklu İmam Hatip Ortaokulu öğrencisi 13 yaşındaki Merve Akpınar, Hentbol Federasyonu’nun davetlisi olarak Ankara’ya geldi. Yaşadığı zorlukları gözyaşları ile anlatar Merve Akpınar, Demirören Haber Ajansı’na (DHA) açıklamalarda bulundu.
Hentbola başlamak için epey çalıştığını belirten Merve Akpınar, “Ben 5’inci sınıfta başlamak istedim lakin başkalarına nazaran daha güçsüzdüm, yetersizdim. bu biçimdelarda bir arkadaşımı epey kıskanıyordum, ‘o yapıyorsa ben niçin yapamayayım’ diye düşünüyordum. 6’ncı sınıfta hırslandım ve çabalayarak bu yere kadar geldim. Bayram hoca da beni seçti, hayli teşekkür ediyorum” diye konuştu.
Spora birinci başladığında etrafındaki şahıslar tarafınca yadırgandığını lisana getiren 13 yaşındaki sportmen kelamlarını şöyleki sürdürdü:
“İlk başladığımda sen kızsın, şort giyemezsin, adamların yanında oynayamazsın diyerek beni dışladılar. daha sonra ben de ‘hayır ben niye oynamayayım’ dedim. bu biçimde kendime bir yemin ettim. ‘Köyümdeki kız çocuklarının bahtını değiştireceğim’ diye. Hem kendim çalışacağım, hem kendi mesleğimi yapacağım birebir vakitte spora devam edeceğim ki onların o ön yargılarını yıkayım. Ondan daima spora devam ettim, hiç bırakmayı da düşünmüyorum.”
Merve Akpınar, turnuvalara giderken kitap okuduğunu en son okuduğu kitabın da Anna Karanina olduğunu belirterek, “Kitap okumayı daha hayli seviyorum. Kitap okurken vakit daha çabuk geçiyor bana. Bir de otobüsle filan geliyoruz, insanın midesi bulanıyor. Ondan ben daima kitap okumayı istiyorum. Okuyunca da aslına bakarsanız zevk alıyorum. Oraya gidene kadar da esasen kitap elimde olduğu için hiç sıkılmıyorum” biçiminde konuştu.
Köyde kendisine reaksiyon gösterenlerin artık olumlu yorumlar yaptığını lisana getiren Merve, “Hepsi sen epey uygun olmuşsun diyor. Benim başarımı görüp kendi çocuklarını da yönlendirmek istediler lakin başaramadılar. Bak elalemin kızı gidiyor geziyor, sen burada boş boş dolaşıyorsun, o senden daha başarılı olacak diyorlar” dedi.
Toprak alandan daha sonra bir hentbol salonunda idman yapmanın keyfini yaşayan Merve Akpınar, “Buradaki saha epey yeterli. Orada toprak ayağımıza giriyordu. Ter şelale üzere üstümüzden akıyordu. Burada örneğin Şanlıurfa’ya göre hiç terlemiyoruz. Biz şu içlikleri orada hayatta giyemezdik. Burası gölge orada ise kızgın güneş bizi yakıyordu. Burası hiç o denli değil, serin hoş. Burası tahtadan, ahşaptan filan yapılma. Orası kumdandı. Hayır hiç yıldırmadı. Buraya gelebilmek için oraya katlanmam lazımdı. Ben de katlandım” sözlerini kullandı.
Merve, maksatları ve hayallerinden bahsederek, kelamlarını şu biçimde tamamladı:
“Buradan ağabeyime ve babama da teşekkür ediyorum, onlar bana fazlaca takviye verdi. İnşallah onların dayanağını boşa çıkarmam. Onlara, kendime, ülkeme layık bir atlet olurum. Benim hayalim 3 şey. Birincisi beyin cerrahi olmak, ikincisi hoş bir atlet olmak, üçüncüsü ise polis olmak.”
Kaynak: Fanatik
Merve’nin yaşadıklarını anlatırken gözyaşlarına boğulduğu o anlar: